Ítrekað borist fréttir af fyrirlitlegri framkomu í garð kvenkyns leiðtoga Flokks Fólksins á Akureyri

Ítrekað borist fréttir af fyrirlitlegri framkomu í garð kvenkyns leiðtoga Flokks Fólksins á Akureyri

Guðmund­ur Ingi Krist­ins­son, vara­formaður Flokks fólks­ins, greindi frá því í morgun að honum hafi ítrekað borist fregnir af því að kvenleiðtogar flokksins og sjálfboðaliðar á Akureyri hafi mátt sæta niðrandi og fyrirlitlegri framkomu. Í kjölfarið hafa þær Mál­fríður Þórðardótt­ir, Tinna Guðmunds­dótt­ir og Hann­esína Scheving Vir­gild Chester, efstu konur á lista flokksins á Akureyri sent frá sér yfirlýsingu sem má lesa neðst í fréttinni.

„Kæru vinir og félagar Flokks fólksins. Mér þykir afar dapurt að ég skuli finna mig knúinn til að setjast niður og senda frá mér slík skilaboð. En eins og mál eru að þróast hjá forystu flokksins okkar á Akureyri get ég ekki annað. Mér hafa ítrekað borist fregnir af því að kvenleiðtogar okkar og sjálfboðaliðar á Akureyri hafi mátt sæta ótrúlega niðrandi og fyrirlitlegri framkomu síðustu mánuði frá ákveðnum trúnaðarmönnum flokksins. Talað er um að sífellt og stöðugt andlegt ofbeldi, hótanir og jafnvel kynferðislegt áreiti sé það sem kvenleiðtogar Flokks fólksins hafa mátt þola,“ skrifar Guðmundur Ingi á Facebook.

„Sem varaformaður flokksins finn ég mig knúinn til að bregðast við og það strax. Svo það sé alveg skýrt, þá mun ég óska stjórnafundar og leggja fyrir stjórn að taka fyrir og ræða alvarlega þessar ásakanir. Ég og við í Flokki fólksins munum aldrei sætta okkur við ofbeldi, einelti, hótanir né kynferðislegt áreiti af nokkru tagi innan okkar raða.“

Í yfirlýsingu kvennanna segja þær frá hótunum, andlegu ofbeldi og kynferðislegri áreitni sem þær hafa orðið fyrir og segja að samstarfið hafi verið ein­stak­lega taugatrekkj­andi og valdið þeim öll­um ómældri van­líðan og kvíða.

Jón Hjaltason sagnfræðingur sem skipaði þriðja sæti á lista flokksins segir í samtali við fréttastofu RÚV í dag að sér hefði brugðið þegar hann sá færslu Guðmundar á Facebook í morgun. „Þetta er bara lygaþvættingur þarna á Fésbókinni og algjörlega fyrir neðan allar hellur að varaformaðurinn láti þetta frá sér. Ég er bara kjaftstopp.“

„Það hefur verið ákveðið ósætti í starfinu og það stóð til að halda fund síðar í vikunni til að greiða úr þeim málum. Svo kemur þessi færsla og ég er bara orðlaus. Ég hef ekki náð í Guðmund í morgun en er á leiðinni suður til Reykjavíkur og ég ætla fá skýringar á þessu,“ segir Jón í samtali við RÚV.

Yf­ir­lýs­ing kvennanna í heild sinni:

„Í kjöl­far yf­ir­lýs­inga vara­for­manns Flokks fólks­ins í morg­un höf­um við sem erum þolend­ur alls þessa of­beld­is sem um er rætt, ákveðið að stíga fram og freista þess að út­skýra líðan okk­ar og öm­ur­lega reynslu af sam­skipt­um við þessa ónefndu karla­for­ystu og aðstoðarmanna þeirra frá því snemma í vor.  

Eft­ir síðustu bæj­ar­stjórn­ar­kosn­ing­ar þar sem flokk­ur­inn okk­ar vann stór­sig­ur var mik­ill hug­ur í okk­ur öll­um, já­kvæðni og þakk­læti til allra þeirra sem gáfu okk­ur sitt dýr­mæta at­kvæði og um leið tæki­færi til að koma kær­leiks­rík­um góðum málstað Flokks fólks­ins á fram­færi. Við ætluðum að vinna af krafti við að byggja upp fé­lags­starf flokks­ins okk­ar hér heima. Einnig ætluðum við að hafa sam­ráð varðandi öll bæj­ar­ráðsmál með því að styðja og styrkja hvert annað.  En í ljósi reynsl­unn­ar af sam­skipt­um við karl­kyns for­ystu flokks­ins og aðstoðarmanna hef­ur þessi góði vilji okk­ar frek­ar lit­ast af draum­sýn en veru­leika.

Efstu kon­ur á lista flokks­ins voru sí­fellt lít­ilsvirt­ar og hunsaðar. Á trúnaðar­fund­um flokks­ins vor­um við sagðar of vit­laus­ar eða jafn­vel geðveik­ar til að vera mark­tæk­ar. Sum­ar okk­ar máttu sæta kyn­ferðis­legu áreiti og virki­lega óviðeig­andi fram­komu til viðbót­ar við að vera ekki starf­inu vaxn­ar og geðveik­ar.  Þann 10. sept. sl. boðaði odd­viti flokks­ins til fund­ar á heim­ili sínu þar sem við töld­um að ætti að freista þess að koma á ró og vinnufriði á meðal okk­ar.  Á fund­in­um mætti okk­ur mik­il andúð og kuldi og yf­ir­gaf vara­bæj­ar­full­trúi hann grát­andi eft­ir tíu mín­út­ur.  Odd­vit­inn dró þá fram bréf sem hann las upp og hótaði að birta. Bréf sem var hlaðið róg­b­urði, rang­færsl­um og hót­un­um um að við misst­um starfs­leyfi okk­ar sem heil­brigðis­starfs­menn ef við lét­um ekki að stjórn. Alla daga síðan hafa þess­ar hót­an­ir verið viðvar­andi og um­ræddu hót­un­ar­bréfi dreift.

Eitt er víst að þetta „sam­starf“ hef­ur verið ein­stak­lega taugatrekkj­andi og valdið okk­ur öll­um ómældri van­líðan og kvíða. 

Að lok­um vilj­um við segja þetta:

Það er okk­ur sár­ara en tár­um taki að þurfa að stíga fram og ræða op­in­ber­lega um þá erfiðleika og þau inn­an­flokksátök sem við höf­um verið að ganga í gegn­um. Ástæðan er að sjálf­sögðu sú að við vilj­um ekki á nein­um tíma­punkti skaða flokk­inn og allt það góða fólk inn­an Flokks fólks­ins sem er með hjartað á rétt­um stað. En nú, þegar vara­formaður­inn okk­ar hef­ur stígið fram og ætl­ar aug­ljós­lega að taka málið föst­um tök­um, finnst okk­ur ekk­ert annað koma til greina en að segja okk­ar sögu.

Virðing­ar­fyllst,

Mál­fríður Þórðardótt­ir

Tinna Guðmunds­dótt­ir

Hann­esína Scheving Vir­gild Chester

VG

UMMÆLI